Instalacje gazowe – montaż
Profesjonalny montaż instalacji gazowych.
Schemat dostawy gazu do indywidualnych odbiorców zawsze jest taki sam – gaz ziemny wędruje z gazowni rurociągami gazowymi zakopanymi w ziemi tworzącymi sieć gazową średniego lub niskiego ciśnienia. Na granicy nieruchomości sieć gazowa przekształca się w domową instalację gazową, którą tworzy system przewodów instalacyjnych poprowadzonych na zewnątrz lub wewnątrz budynku, zespolonych za pomocą głównego kurka gazowego. Dzięki odpowiednim przyłączom, gaz trafia do domowych instalacji, z których rozprowadzany jest do poszczególnych urządzeń – kuchenek i gazowych piecyków. 
Montaż urządzeń zasilanych gazem obwarowany jest przepisami uwzględniającymi m. in.: wysokość pomieszczeń, sprawne funkcjonowanie wentylacji, systemu odprowadzania spalin i doprowadzania powietrza do spalania.
Urządzenia zasilane paliwem gazowym dzielimy na urządzenia z komorą spalania otwartą i zamkniętą.
Urządzenia z otwartą komorą spalania – kuchenki gazowe i kotły wymagają obecności wentylacji typu grawitacyjnego lub mechanicznego. Nie można ich montować w pokojach. Miejscem dla nich przeznaczonym jest kuchnia lub aneks kuchenny, gdzie dodatkowo warto zamontować okap.
Jeżeli chodzi o kotły, których zasada funkcjonowania opiera się na użyciu paliw gazowych, to te o mocy cieplnej do 30 kW, mogą być montowane w pomieszczeniach czasowej obecności ludzi. W pomieszczeniach technicznych lub w kotłowniach można instalować kotły o mocy cieplnej między 30, a 60 kW, natomiast w budynkach wolno stojących moc cieplna kotła powinna mieścić się w dość szerokich widełkach od 60 do 2 000 kW.
Urządzenia z zamkniętą komorą spalania – kotły gazowe wymagają instalacji koncentrycznych przewodów powietrzno – spalinowych o średnicy 125/80 mm poprowadzonych z boku budynku lub ponad dachem. Kotły tego typu można instalować w pomieszczeniach mieszkalnych.
Elementy konstrukcyjne domowej instalacji gazowej:
- przewody instalacyjne czyli rury gazowe odpowiedzialne za bezpieczeństwo transportu gazu i dostarczenie go do urządzeń pod odpowiednim ciśnieniem,
- elementy nadające kształt domowej instalacji gazowej takie, jak:
– złączki i kształtki zapewniające zespolenie poszczególnych części przewodów,
– łuki gięte i kolanka 45° i 90° zmieniające kierunek przebiegu przewodów gazowych,
– dwuzłączki wykorzystywane do łączenia rur o różnej średnicy,
– trójniki i czwórniki odpowiadające za łączenie więcej niż dwóch rur,
– łączniki typu adaptacyjnego wykorzystywane w celu kompensacji różnic, jakie mogą istnieć między rozstawem króćców starych i nowych typów gazomierzy, - różne rodzaje armatury:
– regulacyjna, w ramach której należy wymienić umożliwiające odcięcie przepływu gazu specjalne kurki kulowe oraz współpracujące z detektorami gazu zawory odcinające,
– ochronna, uwzględniająca filtry gazu,
– rewizyjna, w skład której wchodzą wykorzystywane w inspekcji rur gazowych trójniki rewizyjne z zaślepką,
– czerpalna, którą stanowią złącza wykorzystywane do podłączenia kuchenek gazowych i zbudowane z kurka i elastycznego przewodu, - urządzenia obniżające ciśnienie gazu w sieci,
- urządzenia pomiarowe wskazujące poziom zużycia gazu potocznie zwane gazomierzami,
- przewody spalinowe, których zadaniem jest połączenie odbiornika gazowego z przewodem kominowym,
- elementy dodatkowe wpływające na budowę instalacji i jej prawidłowe funkcjonowanie takie, jak obejmy czyli uchwyty do mocowania rur oraz teflon i różnego rodzaju pasty stosowane jako materiał uszczelniający.
Budowa instalacji gazowej
W przypadku każdego rodzaju budynku, pobierany z przyłącza gazowego gaz trafia do tzw. pionu czyli do odcinka doprowadzającego go do poszczególnych kondygnacji. W zależności jednak od rodzaju budownictwa montaż instalacji gazowej nieco sie różni. Podczas gdy w budownictwie jednorodzinnym gazomierz montuje się przed pierwszym odbiornikiem gazu, w budownictwie wielorodzinnym każdy lokal mieszkalny powinien posiadać własny, odrębny licznik gazowy. W skład gazomierza wchodzi m. in. pełniący rolę zaworu odcinającego kurek kulowy. Można go przekręcić odcinając od gazu jedynie pion, w którym pojawiła się awaria, nie pozbawiając jednocześnie paliwa całej instalacji.
Piony powstają z czarnej stali tworząc przewodowe rury ze szwem lub bez szwu. To nimi gaz dociera do odbiorników gazowych. (ważne, by w ich pobliżu znajdował się kurek kulowy, którym można odciąć dopływ gazu w trakcie awarii). Kuchenki gazowe, wyprodukowane przed 1 maja 2004, opatrzone znakiem bezpieczeństwa „B” i unijnym znakiem zgodności europejskiej: CE stanowią tu wyjątek. Dzięki elastycznym przewodom gazowym uzupełnionym już o kurek można je podłączyć do instalacji. Ważne jednak, by na rurze gazowej odbiornika czyli kuchenki znajdowała się tzw. wyczystka w postaci łatwo dostępnego trójnika z zaślepką, co umożliwi inspekcję instalacji.
Przebieg przewodów i bezpieczeństwo instalacji gazowej
Przebieg przewodów instalacyjnych nie może być przypadkowy. Odcinki pionowe należy kłaść na ścianach w specjalnych tulejach zabezpieczając je obejmami. Podczas gdy, między pionowymi odcinkami, a innymi przewodami trzeba zachować co najmniej 10 cm odległości, odległość pomiędzy pionowymi odcinkami, a iskrzącymi urządzeniami elektrycznymi musi wynosić minimum 60 cm. Bezpieczeństwo korzystania z instalacji gazowej w znaczący sposób podnosi zastosowanie się do odpowiednich wytycznych. Staranne położenie instalacji i połączenie rur to jedno, drugą ważną rzeczą jest zabezpieczenie przewodów przed korozją, jako trzeci czynnik należy wymienić prawidłowe funkcjonowanie wentylacji w pomieszczeniach, w których znajdują się odbiorniki gazu.